Dronk Orangina in de aankomsthal van Aéroport Marseille Provence. Pakte de bus en toen de taxi naar een Airbnb, kocht voor zeventig euro aan boodschappen en at crêpes met parmaham.

Lag een hele middag in de zee en verbrandde, dronk daarna een gin fizz. Slenterde door Le Panier, las over de massamoord in Nice, de mensen die in het ziekenhuis alsnog kwamen te overlijden. Probeerde met al mijn concentratie een spionageverhaal van John le Carré uit te lezen maar gaf op. Voelde alsnog medelijden met het hoofdpersonage, vroeg me af of ik een goede spion zou zijn. Nee. Probeerde “het vakantiegevoel” te voelen maar voelde het niet. Toen ineens wel, toen ik langs de vismarkt naar een museum liep en een hond in de zon zag liggen, met zijn tong uit zijn bek, de rozige punt rustend op een zanderige straatsteen.

Dronk bier met tequila aan Vieux Port, rookte een pakje sigaretten van zeven euro op, flirtte met twee barmannen van dezelfde bar, stond tot mijn enkels in de fontein van het Paleis van Justitie, moest onder de douche even huilen en waste mijn voeten schoon van de algen.

Sliep tot half twaalf. Zwom in de baai van een eiland een aantal kilometers van de Marseillaanse haven verwijderd, at inktvis in het restaurant van een man die op een kapitein leek. Kreeg de neiging om mijn handen op zijn enorme buik te leggen en er een kus op te drukken. Droeg een kokerrok met dertig graden en voelde het zweet tussen mijn dijen naar mijn knieën glijden en vond het eigenlijk wel oké. Viel dronken in slaap en werd dorstig wakker.

Liep een hele dag heuvelopwaarts. Miste mijn moeder. Lag op het strand naast de Marseillaanse marinebasis, liep per ongeluk verboden terrein op, kwam oog in oog te staan met vier mariniers die rondom een houten boot stonden en voelde me opgejaagd en kwetsbaar en op een hele rare manier intens vrouwelijk. Keek op een ochtend vanaf de Notre Dame de la Garde over Marseille uit, zag in de verte het stadion van l’OM en vond het maar lelijk. Sloeg twee kruizen, één bij de Piëta van nepmarmer, één bij het Jezusbeeld. Stak een kaars op voor mijn vader en stond onder een olijfboom naar de oude man te kijken die voor de poort van de basiliek langzame noten op zijn hoorn speelde.

Liep door straten en stegen met graffitimuren, kocht een zonnebril in een tweedehandswinkel. Keek naar de kakkerlakken die de Cour Julien doorkruisten. Bedacht in bed een Oscarspeech en lachte om een kind dat eerder die dag danste op accordeonmuziek.

Zat de laatste avond een sigaret te roken, wilde niet naar huis maar ook niet blijven, besloot volgend jaar langer op vakantie te gaan, verder weg, op een minder cruciaal punt in mijn leven. Nam het vliegtuig naar huis. De trein naar huis. De bus. Kamde mijn haar, stiftte mijn lippen, ging naar het café om bier te drinken, kwam meer bekenden tegen dan ik had verwacht.