Waar de zon achter de berg verdwijnt, waar de sawa's gelegen zijn en een donkergele gloed de hemel kleurt, waar de militairen staan geformeerd aan de zijkanten van de hoofdweg naar de kampongs, waar een bruine hond met vlassige haren naar de bamboehuisjes loopt, stapt voorbij de canna's en de varens een grijs paard op de hoofdweg.
Zijn poten zijn besmeurd met bloedrode modder. De militairen joelen. Op het paard zit Sinterklaas met een stoffen rode mijter en gouden staf. Zijn lange baard reikt tot aan het zadel. De bisschopsringen om zijn vingers schitteren in de avondgloed. Naast hem loopt Zwarte Piet. Hij sukkelt door de modder en met moeite houdt hij de jute zak op zijn schouder vast. De houtskool waarmee zijn gezicht is opgemaakt, druppelt door het zweet op zijn kostuum. De soldaten slaan elkaar op de schouder en lachen. Gretig vangen zij de pepernoten die gegooid worden door Piet. In de greppel achter de soldaten kijken twee Inlandse jongens naar het tafereel. Sinterklaas steekt zijn gouden staf omhoog, zijn mantel valt van zijn schouders, een revolver bungelt aan zijn leren klingel.
Het is feest in Batavia.
Koen Frijns (1993) is dichter en performer en studeerde in 2016 af aan ArtEZ Creative Writing in Arnhem. Hij maakte verschillende solovoorstellingen als De Parkieten Kwetteren Harder, over de gevolgen van tinnitus, en meest recent: de afstudeervoorstelling De Man van Klei, die tot stand kwam i.s.m. productiehuis Generale Oost. In deze voorstelling gaat Koen op zoek gaat naar zichzelf aan de hand van een krantenartikel over zijn oudoom, die in 1951 overleed door een kleiverschuiving. Naast dichter/performer is Koen bassist in de opkomende bluesrockformatie Grim Tim.
Reacties
Reageer