Tijdens de extra vergadering van onze geheime club die middag werkten mijn beste vriend Hans, mijn broertje Pim en ik aan een oplossing voor het probleem. Het ging om het probleem dat mijn ouders zo vaak ruzie maakten en de hele tijd samen fluisterden. Er waren verschillende opties, bedachten we.

Optie 1: Ze gaan allebei bij een ander wonen.

Optie 2: Ze maken voor altijd ruzie.

Optie 3: Ze zijn niet meer verliefd.

Optie 4: Het komt door ons.

Uiteindelijk kwamen we tot het beste plan voor een spoedoplossing: Een romantische diner + circusvoorstelling. Dat laatste was het idee van mijn broertje Pim. Hij zou met zijn beste vriend Pietertje een circusvoorstelling maken en Hans en ik zouden het diner doen. De buurvrouw hielp ons met koken. Die middag na de clubvergadering hadden we een uitnodiging gemaakt op twee kaarten, voor ieder één.

We vroegen de oppas de uitnodigingen niet te lezen en ons tot acht uur ´s avonds door te laten werken. Zittend in de klerenkast tekende ik harten en pijlen. Pim vouwde bommen van crêpe papier. Om negen uur, toen Pim al in bed lag, zei ik tegen de oppas dat ik nog even met de kaarten alleen aan de slag moest. Dat het belangrijke Kerstkaarten waren voor school (tegen oppassen kun je alles zeggen, ze denken echt niet na). Om half tien legde ik op beide nachtkastjes van mijn ouders een uitnodiging. Op elke stonden vijf harten en zes pijlen. De bommen van Pim deed ik onderin het afvalbakje in de badkamer en bedekte ze met wc papier. Daarna ging ik in bed liggen. Ik keek naar de lichtgevende sterren aan mijn plafond. Ze gaven meer licht dan normaal, dat was duidelijk. Dat krijg je als je lang opblijft.