ik heb vandaag makreel gekocht
voor het eerst, de kibbeling was al weg.
daarna verloor ik mijn fietssleutels.

de aldi-meneer en de visdame
die zojuist hun zaken hadden afgesloten
zochten met me mee: gebukt, bedreven

en ik voelde al mijn zakken na, terwijl
ik dacht: wellicht had iemand dit voorzien,
is dit de toorn. had ik vissticks moeten kopen.

uiteindelijk vond ik de sleutels terug ergens diep
in een binnenzak. de aldi-meneer en de visdame
waren al verdwenen. de straat was grijs en leeggelopen.

op weg naar huis zag ik voor het eerst
een grasmaaier die volautomatisch maaide. er was
niemand die hem dreef, niemand die hem stuurde.